Uitbreidingswijk te Amsterdam-West
Het voormalige tuinbouwgebied aan de rand van het dorp Sloten moest begin jaren 90 plaats maken voor de uitbreidingswijk Nieuw Sloten. Het oude dorp met zijn karakteristieke silhouet met de twee kerktorens werd opgenomen in het stedelijk weefsel van de stad. In 1993 schreef de gemeente Amsterdam een meervoudige opdracht uit voor het laatste deelplan in het zuidwest kwadrant. Een drietal plannen waaronder dit ontwerp werd uitgekozen voor realisering.
Nieuw Sloten is opgebouwd uit verschillende woonbuurten aaneengeregen door een voet- en fietspad. De bouwstenen van de wijk zijn gesloten bouwblokken. Daarmee worden brede lanen, stadse straten en smalle stegen gemaakt. Het hart van de buurt wordt gevormd door een aantal ensembles opgebouwd uit traditionele doorzonwoningen, patiowoningen en terraswoningen die met elkaar een bouwblok vormen. Aan de noordzijde ligt een driehoekig plein met een woongebouw dat de schakel vormt tussen het centrum en de woonbuurt. Op de overgang naar het open landschap aan de zuidzijde liggen korte stroken split-levelwoningen ingeklemd tussen land en water.
Het ensemble is een gesloten bouwblok met uiteenlopende woningtypes en is als een eenheid ontworpen. De buitenkant is openbaar, de binnenkant met tuinen, patios, dakterrassen en een achterpad is besloten. De doorzonwoningen en de patiowoningen zijn oost-west georienteerd en hebben de woningtoegang in de langsstraten. Via het achterpad dat als een secundaire straat door het bouwblok snijdt kunnen de woningen ook achterom worden bereikt.
De boven elkaar geplaatste ramen afgewisseld door vlakken met een houten betimmering die op de woningscheiding wordt onderbroken door een stalen u-profiel accentueren de individuele woning.
De luifel die de woningentrees samenvat vormt een geheel met de bloembak voor het keukenraam waardoor een zekere afstand ontstaat tussen woning en straat. Bij het ontwerpen van de woningen is het beperken van het energiegebruik een belangrijk uitgangspunt geweest. Het benutten van passieve en actieve zonne-energie, het toepassen van hoge isolatiewaarden en het verbeteren van de warmteregulerende functie van muren en daken door middel van begroeiing leveren een bijdrage aan het verlagen van het energieverbruik.
De begroeide muren en daken bieden fourage-mogelijkheden aan vogels en insecten. Overstekken, nestkasten en keramische dakpannen bieden nestgelegenheid aan vogels en vleermuizen. De met mos-sedum begroeide daken houden het regenwater vast en verdampen het terug in de lucht. De fotovoltaische zonnepanelen zetten zonlicht om in elektriciteit en dragen die af aan het elektriciteitsnet. Met dit tot dan toe grootste zonne-energie project is ervaring opgedaan voor de verdere toepassing van zonne-energie in de woningbouw.